Prijsvraag
In welk land is dit?
de winnaar ontvangt prijzen die hun weerga niet kennen
Passages uit het dagboek van Igor Kramer, bewoner:
18-02-07:
De storm was overweldigend, de reis van de academie naar Schiphol duurde 4 verwaaide uren, Schiphol was een chaos en wij te gedreven om het op te geven.
23:05 (i.p.v. 20:15) take off, als er een kermis attractie zou bestaan die zo heftig was zou ik er grif € 200,- voor betalen.
Captain: "Dames en heren, met gepaste trots deel ik u mede dat wij ten opzichtte van de grond sneller gaan dan het geluid".
23:45 Boven Wenen, inderdaad een snelheidsrecord met behulp van 300 kmpu wind mee.
Als er al een heftige storm over Amsterdam raasde, was het een zachte wind vergeleken bij orkaan Kyrill die nu met 130 kmpu over Wenen raasde.
Die 130 kmpu was zonder windstoten meegerekend en stond haaks op de landings baan.
Als er een kermis attractie zou bestaan die zo heftig was als 10 kermis attracties in één en dan echt gevaarlijk, zou ik er weer in gaan om te voelen dat ik leef!
Na de eerste mislukte landings poging feliciteerde ik Titus met zijn verjaardag. Tja, daar hang je dan 28 te worden in een orkaan die werkelijk letterlijk dood eng is. Heerlijk om weer eens echt angst zweet te produceren.
Om 00:12 stuiterden we onder begeleiding van brandweer en ambulances op Oostenrijkse bodem. De trillende stem van de perser bedankt ons voor het vertrouwen....
19-01-07:
Maar voor ons stopte de storm niet, we hebben in één dag een 'casting Kyrill' op poten gezet.
Zo als brandweer en ambulances voor ons klaar stonden, waren er nu Team4 en de Weense Filmacademie.
20-01-07:
20:00 De storm is gaan liggen. We zitten bij Andrea aan een fantastisch Oostenrijks avondmaal, Robbert en Andrea zitten elkaar raar aan te kijken, ze zijn uitgehuwelijkt, ze worden Kurt en Adele, de hoofdpersonen in mijn eindexamenfilm: Goedel.
Aan het einde van de avond voelt het goed om met Robbert en Andrea door de prachtige straten van Wenen te wandelen waar Kurt en Adele eens gelopen hebben. We zijn blij en gelukkig.
21-01-07:
De perser van de heenreis was de enige persoon die weer aanwezig was bij onze terugreis. De rest had verlof gekregen om bij te komen van oorkaan Kyrill. Ze hoefden even niet te vliegen. Was het dan echt zo gevaarlijk? Igor
De redactie is blij dat bewoner Igor weer heelhuids is weergekeerd in Modderdorp.
Hoe maak je Grauwe erwten a lá N., bewoner van Modderdorp sedert 30 jaar?
Ten eerste dien je een achterbuurman te hebben die elk jaar maar enkele gewassen teelt in de winderige moestuin naast zijn boerderijtje, op de half brakke klei van onze polder. De achterbuurman teelt bieten, groene erwten, kolen en kapucijners. De kapucijner ofwel de grauwe erwt, akker- of velderwt, wordt op schoven gedroogd. Elk jaar koopt bewoner N. een winterse voorraad gedroogde peulvruchten bij de achterbuurman. Het gerecht is vrij eenvoudig. De grauwe erwten zijn makkelijk gaar te koken na een dag wellen in water. De spek wordt door N. zelf gerookt en is
over emoes en zeeleeuw
In de dierentuin heb ik lang gekeken bij de emoes. Het mannetje was aan het eten. Hij had een prachtig gezicht, omkranst door blauwe pluimen haar. Het vrouwtje stond iets verderop een beetje te niksen. Toen ik langdurig interesse toonde voor de man-emoe die zo gretig aan het eten was, kwam de vrouw toch ook maar naar de etensbak en begon mee te eten. Na een hele tijd hadden ze er genoeg van en liepen weg. Toen kwam er een ekster om de resten op te vreten. De ekster had eerst niet echt in de gaten dat ik naar hem zat te loeren en schrok erg toen hij mij ontdekte. Hij ging ervandoor. De emoes stonden rustig te kuieren in hun verblijf. Uiteindelijk liep ik weer verder. Het was soms grauw en soms zonnig.
Nog even iets over een zeeleeuw: Er was één zeeleeuw apart gezet in een bassin. Je kon hem bekijken door een grote ruit. Het was een heel vrolijk dier. Er was een klein meisje wat steeds met hem mee rende als hij heen en weer zwom. Als ze wegliep keek hij haar heel verdrietig na. De moeder moedigde het meisje aan door te gaan met rennen en dat ging een tijdje zo door maar toen liepen ze echt verder. De zeeleeuw keek ze nog lang na.
dit waren de Modderdorpse tijdingen voor 11 februari 2007
of ga naar de