> > > >
  zondag 17 augustus 2008 nummer 24  
   
  www.modderdorp.nl hoofdredaktie: Jouke Mellema en Inge Beeftink  
     
 

 
         
   
 

Een beetje aandacht voor de achterkant van een mannetjespauw vond de redactie wel eens op zijn plaats.

"Nog steeds is er verwondering als de deur opengaat en je kijkt in dit toch wel onverwachte achterwerk" zegt bewoner I. "Zoals de veren er van achteren uitzien: een wilde dichtvertakte bos waar een heel gebied mee afgeschermd wordt voor iedereen die zich erachter bevind. Het is een wonder hoe die zachte witte pennen zo rechtop kunnen staan. Als er een windvlaag langs komt, moet de pauw zich aanpassen aan de windrichting. Hij draait zijn lichaam mee. Als je ogen dan verder naar de kern laat afzakken, zie je dat die witte veerkrachtige pennen verdwijnen achter een schild van grijze veren die weer uitkomen in een donzen wolk. Die wolk wuift heel zachtjes bij elke ademtocht en je zou wensen dat je er je gezicht even in mocht drukken. Nu naderen we het wonderlijkste gedeelte van alles. Omgeven door een zwart pak veren, bevind zich een kleine roze mond. Deze mond heeft twee pronte lipjes die, je gelooft het niet, zachtjes lispelen zonder geluid. Je hebt het gevoel alsof hij iets belangrijks wil zeggen, alleen is het niet voor jouw oren hoorbaar, of toch? Wacht eens even..... Ieder mens die de moeite neemt om ook eens naar de achterkant van een pauw te kijken in plaats van alleen maar naar zijn mooie voorkant - die we allemaal wel kennen omdat deze kant ons al van jongs af aan als metafoor voor schoonheid word voorgelegd - zal na een poosje begrijpen dat deze geruisloos, sprekende lippen, vertellen over de lelijke, misvormde kant van het leven. De kant van de teleurstellingen en van de momenten waarop we ons bedrogen voelden. Juist deze kant wordt voor ons weggehouden uit de lesboekjes. Hoe leren wij nu over de zelfkant van het leven die je toch in alle hevigheid op elk moment kan overspoelen? Ik als Modderdorper zou u daarom een advies willen geven. Wendt u eens tot de achterkant van een mannetjespauw. Hij zal u onomwonden vertellen over de donkere kanten van het bestaan, als u het maar wilt horen, als u het toelaat. Maar hij verzacht de pijn ook door het een plaats te geven, een bed waarin het kan uitrusten om weer te herstellen en zo weer de kracht kan vinden om op te krabbelen voor alles wat mooi is in ons leven."

 
   
 
Liesbeth Beeftink
 
   
         
  van onze correspondent uit Amsterdam  
   
 
foto: Hans Aarsman
 
  Waar is mijn ziel gebleven?  
   
 
foto: Inge Beeftink
 
 
kort nieuws
 
   

afb. boven Bewoner Gerry maakt extra ruimte met moderne aanbouw voor zijn vrouw Liz. Liz is enthousiast.

afb. links moeder Amalin verhuist naar zee

 
     
   
 
Makkita Mug draait schroef los
 
   

ingezonden bericht door: Erik van der Weijde

- Is dit nou Gwebbet?
- Nee, dit is de zoon van Gwebbet.
- Ah. Waar is Gwebbet dan?
- Daar is Fabio overheen gereden.
- He?? Waarom dan?
- Omdat hij gemeen is.
- Wie? Gwebbet?
- Neehee, Fabio!----------------------------------------------------------------------------

hallo met alfons
ik probeer nou contact te maken met het nieuwe medium DE MODDERDORPSE TIJD
heb net jullie bericht gelezen zondag 2mei SORRY? dankjewel voor dit
gratis lidmaatschap nu even nog wat vaker achter de compter zitten maar ik
maak nog heel wat fouten
vriendelijke groeten alfons--------------------------------------------------------------

de redactie wenst Bart veel plezier en succes toe als productie assistent voor de nieuwe film van Alex van Warmerdam.

De redactie heeft er alle vertrouwen in dat hij zeer succesvol zal zijn en zal blijven.--------------------------

 
     
  koetsiersvingers  
   
   

Bewoner N. heeft zowat zijn halve leven op de shovel gezeten en Nederland voorzien van honderden kilometers asfalt.

Hij vertelt: "Doordat ik altijd mijn handen om die pook had en andere hendels, zijn mijn vingers op een gegeven moment zo vergroeid. Soms is het heel onhandig. Als ik bijvoorbeeld aan het sjouwen ben en ik wil een zware balk van me afgooien, sleuren die vingers me mee. Ik blijf altijd overal achter haken. Als ik iemand een hand geef, zitten de vingers er altijd tussen. De dokters hebben het wel eens geprobeerd te opereren, dat was een hele ingreep, je hele hand werd open gelegd maar het is mislukt. Van mij mogen de vingers eraf. Ik heb ze niet meer nodig. "

 
     
 

15 juli 20008

Hoe de pauw Guus aan de ogen op zijn staart komt.
De oppergod Zeus had een zwak voor aardse vrouwen tot groot ongenoegen van zijn echtgenote Hera. Graag zwierf Zeus rond over de aarde op zoek naar vrouwelijk schoon. Op een van zijn zwerftochten ontdekte hij de wondermooie koningsdochter Io. Die wilde hij bezitten! Het welopgevoede prinsesje ging echter niet in op zijn avances en sloeg op de vlucht toen zij merkte wie hij was. Elk meisje in die tijd wist dat je voor Zeus moest uitkijken, omdat hij nogal vrouwonvriendelijk uit de hoek kon komen. Daarover deden allerlei mythische verhalen de ronde. Bij haar vluchtpoging kwam Io niet ver, want Zeus hulde het arme kind in een dichte wolk van mist, waarin hij haar verkrachtte.
Vanuit de hemel placht de veel bedrogen Hera de aarde nauwlettend in de gaten te houden om haar man te betrappen. Toen ze de onnatuurlijke mistwolk zag ontstaan, wist ze onmiddellijk wat er aan de hand was. Vol wraaklust daalde ze af naar de plek des onheils. Geschrokken toverde Zeus zijn verse verovering om in een glanzende koe, werkelijk een prachtbeest. Hera vroeg hem op allervriendelijkste toon de koe aan haar te schenken. Zeus, die te laf was om zijn misstap op te biechten, stemde toe in de valse hoop dat Hera niets doorhad. Zo raakte de onschuldige Io door toedoen van haar verkrachter in handen van diens wraakzuchtige echtgenote.
Hera stelde het in een koe veranderde meisje onder bewaking van het honderd-ogige monster Argus, dat nooit helemaal sliep. Telkens sloot het twee ogen, terwijl de andere achtennegentig wakker bleven. Als koeherder trok Argus van weide tot weide, waar Io met walging gras at, terugdenkend aan de smakelijke gerechten in het ouderlijk paleis. Zeus kon dit niet langer aanzien en stuurde de god Hermes eropuit om Io te bevrijden, goedschiks of kwaadschiks. Het lukte Hermes dankzij fluitmuziek en ellenlange verhalen Argus in slaap te krijgen. Met zijn zwaard hakte hij het monster de kop af. Na de moord plantte Hera de ogen van Argus over op haar lievelingsvogel de pauw.
Met Io liep het uiteindelijk goed af, maar dat is een ander verhaal.
                                                                                                       E.J.H.

 
 
 
E.J.H. aan het werk
 
 
 
 
foto: Inge Beeftink
 
 

Nieuwe 10tjes-abonnees:  Maria Barnas te Rome, Edith Rijnja te Amsterdam, Anneke van der Loos te Bergen NH, Mirjam van Hemert te Amsterdam       Nieuwe abonnees:  Chris Corstens te Amsterdam, Binne van der Wal en Judith Oost te Formerum Terschelling, Gerard en Marja te Amersfoort, Wendy Hovestad te Utrecht, Aart Kramer te Amsterdam, Maart Overmars, Marc Schoneveld te Amsterdam De redactie van de Modderdorpse Tijd feliciteert hen met deze keuze

 
     
  Wordt nu 10tjes-abonnee van de Modderdorpse Tijd en ontvang een Perskaart op naam  
 

 

mail naar de redactie@modderdorp.nl

dit waren de Modderdorpse tijdingen voor 17 augustus 2008

bekijk eerdere edities

colofon: hoofdredactie Inge Beeftink, Jouke Mellema - freelancemedewerkers: Hans Aarsman, Liesbeth Beeftink, Ed Harenberg- tekstcorrectie: André Pielage